بررسی میزان تأثیر عوامل وکاهش ابراز وجود، اضطراب، پرخاشگری،فرسودگی شغلی درکارکنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی میزان تأثیر کاهش عوامل اضطراب اجتماعی، پرخاشگری، فرسودگی شغلی کارکنان شبکه بهداشت انجام گرفته‌است. این پژوهش آزمایشی و از نوع پیش‌آزمون–پس‌آزمون باگروه کنترل بوده است.جامعه آماری این پژوهش کارکنان شبکه بهداشت‌ودرمان شهرستان ورزقان بوده که تعداد آنها130نفر زن و 92 نفر مرد می‌باشدو نمونه مورد استفاده در این پژوهش شامل 80نفر پرسنل است که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند ودر دو گروه آزمایش وکنترل قرارگرفتند.درابتدا پیش آزمون توسط هر دو گروه تکمیل و سپس گروه آزمایش در 8جلسه 60دقیقه‌ای تحت آموزش گروهی ابراز وجود قرار گرفتند،گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند.پس از مدت دو ماه پس‌آزمون برای هر دوگروه اجرا شد. ابزار پژوهش شامل پرسش‌نامه اضطراب بک،فرسودگی شغلی و پرخاشگری بوده. داده‌های پژوهش بااستفاده ازآمار توصیفی نظیر میانگین،انحراف معیار وواریانس و ازآمار استنباطی و تست مستقل ،تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا)، وکواریانس استفاده شد وتوسط نرم‌افزار Spss-18 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.