بشر اولیه برای تشریح و توضیح عوامل طبیعی، کاملاً به حواس خود متکی بود و چون نمی‌توانست این عوامل راکنترل کند، آنها را به قوای ماورا الطبیعه منسوب می‌کرد. علم جدید از زمانی جایگاه واقعی خود را یافت که بشر سعی کرد متکی به مشاهده علمی باشد. روان‌شناسان بالینی با روش مقایسه علمی، تفاوت‌های میان افراد عادی و غیرعادی را کشف می کنند. در این نوع پژوهش‌ها، بیشتر از مقیاس اسمی و مقیاس رتبه‌ای استفاده می‌شود. روان‌شناس بالینی عقیده دارد؛ که بشر مانند موجودات زنده دیگر، دارای انگیزه‌هایی است که او را به تحریک وا می‌دارد و قسمت اعظم رفتار، از انگیزه‌های بیولوژیک و اجتماعی سرچشمه می‌گیرد. این انگیزه‌ها از لحاظ قدرت و فوریت، درجات مختلفی دارند.