زیگموند فروید ، خودش را یک انقلابی متفکر و دور اندیش می‌دانست. فروید پدر روان‌درمانی غربی محسوب می‌شود. او اولین نفری است که نظریه شخصیت را در یک نظام درمانی ادغام کرد. عصر طلایی روانکاوی امریکایی، دهه‌های 1920 تا 1950 بود. فروید در سال 1902 پیروانی داشت که برخی از آنها به فروید و نظریه‌های او وفادار ماندند و برخی نافرمانی کردند و روان‌درمانی‌های خاص خود را خلق کردند.